پروژه ای اروپایی برای ساخت پروتز های شبکیه چشم با یاری فناوری نانو
به گزارش نکته های خرید، پروژه ای اروپایی با ترکیب فناوری نانو و اپتیک، موجب فراوری سیناپس های بیونیک می گردد، سیناپس هایی که برای فراوری پروتز های شبکیه ضروری هستند و می توان از آن ها برای بازگرداندن بینایی استفاده کرد.
به گزارش گروه دانشگاه نکته های خرید؛ HyVIS، نام پروژه اروپایی است که به وسیله IIT-Istituto Italiano di Tecnologia (موسسه فناوری ایتالیا) در حال انجام است. در این پروژه با همگرایی فناوری نانو و اپتیک، سیناپس های بیونیک برای پروتز های شبکیه ایجاد می گردد که برای بازیابی بینایی در افرادی که از بیماری هایی مانند رتینیت پیگمانتوزا و دژنراسیون ماکولا وابسته به سن (AMD) رنج می برند، قابل استفاده است. این پروژه که به مدت چهار سال ادامه خواهد داشت، 3 میلیون یورو از بودجه اتحادیه اروپا تحت برنامه افق 2020 دریافت نموده است.
رتینیت پیگمانتوزا و AMD، حداقل در مراحل اولیه خود، اختلالاتی هستند که بر گیرنده های نور تأثیر می گذارند، یعنی سلول هایی که سیگنال نور را دریافت می نمایند و این نور را به وسیله سیناپس نورون های شبکیه به عصب بینایی منتقل می نمایند. تخمین زده می گردد که در سال 2040 حدود 288 میلیون نفر به AMD مبتلا شوند که هزینه آن بیش از 400 میلیارد دلار است. اگرچه گیرنده های نوری در این بیماری ها در طول زمان تحلیل می فرایند، اما نورون های شبکیه همچنان فعال هستند.
ایده پشت پروژه HyVIS امکان بهره برداری از عملکرد نورون های به جای مانده برای تشکیل سیناپس های بیونیک است، در این پروژه از نانودستگاه های پیشرفته و نورون های شبکیه، برای بازگرداندن حساسیت به نور استفاده می گردد.
الیزابت کلمبو، هماهنگ نماینده پروژه و محقق مرکز علوم و فناوری اعصاب سیناپسی موسسه فناوری ایتالیا می گوید که پروژه HyVIS امکان بازیابی فعالیت نورون های داخلی شبکیه را فراهم خواهد نمود. هدف این است که اطمینان حاصل گردد که در حضور نور، این نورون ها با وضوحی در حد 5 میلی متر فعال شوند.
رویکرد HyVIS مبتنی بر بعضی ویژگی هایی است که قبلاً آزمایش شده اند. مثلا پیش از این تعیین شده بود که تزریق میکرو گلوتامات (انتقال دهنده عصبی تحریک نماینده اصلی در سطح شبکیه) در زیر شبکیه در مدل های تجربی دژنراسیون شبکیه، ممکن است تحریک نورون ها را در پی داشته باشد. علاوه بر این، توانایی ساختار های خاصی به نام نانوکانال های پلاسمونیک برای تقویت میدان الکترومغناطیسی قرار است در این پروژه به کار گرفته شد. به طور خاص، این دستگاه نانوکانال پلاسمونیک، پس از تماس با نورون های پس سیناپسی، با پلیمر های هوشمندی پر می گردد. این ساختار ها در پاسخ به محرک های نور، انتقال دهنده های عصبی را آزاد می نمایند و فرآیند آزادسازی انتقال دهنده های عصبی در بدن را شبیه سازی می نمایند. این دستگاه بعلاوه با مولکول های چسبنده پیش سیناپسی مناسب پوشانده می گردد تا محیط سیناپسی داخل بدن شبیه سازی گردد. این راه چاره یک پیشرفت فناورانه بالقوه در مقایسه با پروتز های شبکیه موجود است.
این فناوری نوآورانه به وسیله دو گروه تحقیقاتی موسسه فناوری ایتالیا که تجربه قابل توجهی در نانومواد و نانوساخت و علوم اعصاب دارند، توسعه خواهد یافت. HyVIS بعضی از مهم ترین گروه های تحقیقاتی اروپایی در این زمینه را گردهم می آورد که در توسعه پروتز هایی که قبلاً برای اهداف بالینی تأیید شده اند، مشارکت داشته اند.
کنسرسیوم اروپایی این پروژه شامل موسسه فناوری ایتالیا، دانشگاه صنعتی آیندهوون (هلند)، موسسه چشم پزشکی مولکولی و بالینی (سوئیس)، دانشگاه سوربن (فرانسه)، دانشگاه توبینگن (آلمان) و ماکسول بیوسیستمز (سوئیس) هستند.
پروتز عصبی شبکیه ارائه شده به وسیله پروژه HyVIS نه تنها دارای یک اثر اجتماعی قوی است، بلکه راهبرد درمانی تازه برای نابینایی دژنراتیو ارائه می نماید و در نتیجه کیفیت زندگی افراد مبتلا به دیستروفی شبکیه را بهبود می بخشد. این فناوری تأثیر قابل توجهی بر اقتصاد و سیستم های بهداشت عمومی نیز خواهد داشت.
منبع: خبرگزاری دانشجو