دل خون مردم سرخون از آلودگی های نفتی ، خط انتقال نفت دیگر نمی گذارد آب سالم از گلوی مردم میانکوه پایین برود - نکته های خرید

به گزارش نکته های خرید، قرار دریافت چهارمحال و بختیاری در جهت خط انتقال نفت مارون به اصفهان، سال هاست مردم منطقه میانکوه به ویژه شهر سرخون شهرستان اردل را با مشکلاتی روبرو نموده است.

گروه دانشگاه نکته های خرید، آلودگی محیط زیست یک اتفاق نامطلوب در محیط اطراف ماست که نگرانی های بیشماری را برای مردم و دوستداران محیط زیست ایجاد نموده است. این مسئله به طور کامل یا عمدتاً حاصل اقدامات انسان است. افزایش آلودگی باعث کاهش کیفیت محیط زیست، از بین رفتن پوشش گیاهی و ایجاد خطرات ناشی از حوادث زیست محیطی و یا حتی تهدیدی برای حیات موجودات به حساب می آید.

بیشتر بخوانید:

خط لوله فرسوده نفت در میانکوه چهارمحال و بختیاری مردم منطقه را دچار بحران نموده است

آلودگی محیط زیست یکی از عمده ترین مسائلی است که با آلوده کردن خاک و آب؛ تنوع زیستی سلامت انسان را تحت تأثیر قرار می دهد. تاثیرات منفی آلودگی زیست محیطی می تواند سبک زندگی انسان ها را تغییر دهد و آن ها با چالش های فراوانی روبرو کند.

یکی از اتفاقاتی که می تواند باعث آلودگی محیط زیست گردد و خسارت های جبران ناپذیری را برای محیط زیست و منابع طبیعی در پی داشته باشد، ورود موادی شیمایی و نفت به طبیعت و دریا است، اتفاقی بار ها اتفاق افتاده و اخیرا هم نشت نفت در مناطق کوهستانی و منابع طبیعی بخش میانکوه شهرستان اردل مسائلی را برای مردم ایجاد کرد. مردم از یک سو با شعله های آتش روبرو شدند و از طرفی هم تاثیرات روان شدن نفت در این منطقه مسائلی را برای مردم منطقه ایجاد کرد.

شکستگی خط انتقال نفت مارون و جاری شدن نفت در منطقه باعث هراس مردم شهر سرخون در مجاورت این روستا شده بود و متاسفانه دود ناشی از آتش سوزی بعضی از اهالی شهر را با مسائل ریوی و تنفسی روبرو کرد.

اگرچه نشت نفت از خطوط لوله و آتش و سوزی در بخش میانکوه شهرستان اردل موجب شد تا توجه رسانه ها به این منطقه جلب گردد، ولی مردم منطقه میانکوه سال هاست که از وجود خط انتقال نفت از این منطقه گلایه دارند و قرار دریافت چهارمحال و بختیاری در جهت خط انتقال نفت مارون به اصفهان، سال هاست که مردم منطقه میانکوه به ویژه شهر سرخون شهرستان اردل این استان را با مسائلی روبرو نموده است.

سرخون مرکز بخش میانکوه از بخش های شهرستان اردل است که تا شهرکرد مرکز استان چهارمحال و بختیاری 150 کیلومتر و تا اردل مرکز شهرستان 80 کیلومتر فاصله دارد. شغل اصلی ساکنین سرخون بخش میانکوه کشاورزی و دامپروری است، اما به خاطر وجود چشمه آبی که از دل کوه سرازیر می گردد عده ای از مردمان این منطقه به کار شیلات هم مشغول هستند.

با بروز حادثه آتش سوزی ناشی از نشت نفت، مردم منطقه میانکوه برای چندمین بار از مسئولان و به خصوص شرکت نفت خواستند تا هرچه زودتر مشکل ایجاد شده رفع و منطقه از نفت پاک گردد.

لازم به ذکر است، چندین کیلومتر از خط لوله انتقال مارون، که خوراک پالایشگاه اصفهان را از دکل های نفت جنوب کشور تأمین می نماید از مناطق محروم چهارمحال و بختیاری می گذرد، این خط انتقال نفت از دهه 60 و 90 تا به امروز بار ها دچار شکستگی شده و آب و خاک منطقه اردل را به مواد شیمیایی آلوده نموده است. آلودگی نفتی ناشی از این حادثه در منطقه به اندازه ای بوده که تخریب اکوسیستم را در پی داشته است.

شنیده ها حاکی از این است که در سال 95 با شکستگی این خط انتقال حجم عظیمی از نفت وارد رودخانه سرخون شده و تا جهت کارون و منطقه حفاظت شده جنگلی هلن را آلوده کرد بود با شکستگی خط انتقال نفت خسارت هایی به مزارع، باغات، شیلات و دام وارد شد به طوری که میلیون ها ماهی بسیاری از دام های سبک و سنگین تلف و زمین های کشاورزی از بین رفتند با به وجود آمدن این وضع بعضی از ساکنین میانکوه دچار بیماری های مختلف مبتلا شدند و بعضی دیگر با دیدن این شرایط تصمیم به مهاجرت دریافتد.

فرید حیدری رئیس شورای شهر سرخون در این باره می گوید: در دهه 60 بر اثر رانش زمین لوله شرکت نفت ترک خورد و آب سرخون آلوده به نفت شد و هنوز هم این آلودگی ادامه دارد. آب هنوز آلوده است، مسائل بیماری پوستی، از بین رفتن باغات، دام ها و... از جمله مسائل مردم روستای سرخون است.

رئیس شورای شهر سرخون با گلایه از عدم پیگیری ها، تصریح می نماید: مردم از چشمه لوله کشی کردند که این آب چندان مناسب نیست.

وی معتقد است که شرکت نفت به هیچ کدام از تعهدات خود عمل نکرد، قرار بر این بود سرخون به حالت اولیه بازگردد، اما چنین نشد، خسارات را پرداخت نکردند مگر به تعدادی انگشت شمار که خود این افراد با پیگیری بسیار به حقشان رسیدند.

به گفته حیدری خسارات زیادی به خاطر ترک خوردن خط لوله انتقال نفت به وجود آمده و چندین کارگاه شیلات تعطیل شده، چند هزار هکتار باغات و تعداد زیادی دام از بین رفته است. در سال های گذشته حدود 200 هزار هکتار زمین را مردم نتوانستند برنج بکارند، این آسیب به مردم هیچ پاسخی ندارد؟!

رئیس شورای شهر سرخون می گوید: ما گزارشات بسیاری در این مدت داده ایم، مصوباتی هم صورت گرفت، حتی رئیس قوه قضائیه در سفری که داشتند در جریان مسائل سرخون قرار دریافتد و تاکید بر حل مشکل مردم داشتند، اما بعد از این سفر، خبری از پیگیری و حل مشکل نشد.

به گفته اهالی منطقه حریم رودخانه مالامال از نفت و قیر است. آن ها می گویند به دلیل این اتفاق کشاورزی که مردم انجام می دهند در آینده سرطان زاست و به دلیل عدم پرداخت خسارت، مردم هم ناچار به کشاورزی برای تامین معاش خود هستند.

مردم این منطقه منبع در آمدی ندارند، آب مایع حیات است و اگر آب مشکل پیدا کند کشاورزی فلج می گردد، خیلی ها کوچ کردند، مسئولان نباید از این قضیه راحت بگذرند.

در میانکوه روستاه های زیادی وجود دارد که به خاطر کوه های زاگرس این منطقه جزو صعب العبور ترین راه ها به حساب می آید. به گفته مسئولان طرح این نصب خط لوله انتقال نفت در میانکوه جزو سخت ترین خطوط انتقال لوله در دنیا است.

در این منطقه چشمه ای به نام چشمه سرخون جاری است آب گوارا و سرد، این چشمه از کوه های منطقه سرچشمه می گیرد از آب این چشمه برای تامین آب آشامیدنی چندین روستا، آب مورد احتیاج چندین مزرعه پرورش ماهی و چندین هکتار مزارع کشاورزی استفاده می شد، حاشیه این چشمه از مناطق محبوب گردشگران در منطقه است.

شنیده ها حاکی از این است که اوایل دهه 90 بود مردم این منطقه متوجه شدند چشمه ای که سالیان سال از آب آن استفاده می کردند حالت نفتی پیدا نموده است بو و مزه آن تغییر نموده و حتی نفت را به وضوح می گردد در این چشمه مشاهده کرد.

با به وجود آمدن این مشکل کاشت در مزارعی که از آب این چشمه استفاده می کردند ممنوع شد آب شرب ساکنین این منطقه از چشمه قطع شد؛ به طوری که مسئولان منطقه مجبور شدند آب شرب مردم را به گونه دیگر تامین نمایند و همچنین کارگاه های شیلات آن منطقه به خاطر آلوده بودن آب اجازه ریزش و برداشت ماهی نداشتند و همین امر باعث کسادی شدید شیلات میانکوه شد. آلودگی آب منطقه فقط به کسب و کار و احشام مردم آسیب نرساند به طوری که بعد از مدتی ساکنین دچار بیماری های پوستی شدند.

به گفته یکی از اهالی میانکوه بعد از این اتفاقات و کش و قوس های که بین نهاد های مربوطه به وجود آمد با آنالیز های انجام شده متوجه شدند نفتی که وارد آب چشمه شده به وسیله این خط لوله وارد مخازن و منابع شده است و به صورت قطره چکانی در حال ورود به مخازن چشمه و جاری شدن روی سطح زمین است.

به عقیده بعضی از ساکنین میانکوه مقصر اصلی آلودگی آب چشمه شرکت نفت است و نمی توان این استدلال را آورد که نفت به خودی خود از زیر زمین قلیان نموده و وارد چشمه شده است.

متاسفانه چیزی که نصیب مرم روستا های اطراف میانکوه از وجود این خط لوله نصیب آن ها شده است بیکاری و بیماری بوده مردم این منطقه به خاطر نبود شغل مناسب مجبور شدند به کار قبلی خود کشاورزی و کشت برنج بپردازند این در حالی که آبیاری با آب آغشته به نفت دارای سرب از لحاظ ژنتیکی بر روی محصولات کشاورزی اثرات منفی دارد و متاسفانه کسی پاسخگویی این مسائل نیست.

با بروز این مشکل اشتغال در این منطقه به شدت رکود پیدا نموده است و نبود شغل مناسب باعث مهاجرت جمعیت روستایی به سمت شهر ها شده است.

به گفته یکی از ساکنین این منطقه چندین بار مسئولان برای آنالیز آلودگی آب چشمه به این منطقه آمدند و حتی قول ایجاد تصفیه خانه را دادند، اما اتفاقی نیفتاد، در واقع خواسته اصلی مردم منطقه پاکسازی چشمه از نفت است.

خط لوله انتقال نفت که از این میانکوه عبور می نماید فرسوده است و احتیاج به بازسازی دارد، اما مردم منطقه انتظار انتقال این خط لوله دارند، چون وجود مسائل متعددی را برای آنان به وجود آورده است.