فربد با دستان کوتاه وزنه 130 کیلویی می زند - نکته های خرید

به گزارش نکته های خرید، پا های پرانتزی و دستان کوتاهش برای اینکه کنج خانه بنشیند و جهان را از چشم یک معلول محدود نگاه کند کافی بود، اما دنبال رؤیا و آرزوهایش رفت. آرزو هایی که خیلی از افراد سالم و معمولی راحت نمی توانند به آن دست پیدا نمایند. اما فربد گرامی کیا جوان 23 ساله ای است که معلولیت را دور زده و از آن پلی به سمت آرزوهایش ساخته است.

به گزارش همشهری، خیلی حرفه ای رشته ورزشی بدنسازی را دنبال نموده و این روز ها خودش مربی افراد معلول در باشگاه مجموعه بهشت امام رضا (ع) است.

فربد گرامی کیا، از کودکی اش خاطرات دلچسب و شیرین به یاد ندارد، چون در نوزادی مادرش او را به شیرخوارگاه آمنه سپرده و فربد بعد از پا گذاشتن به نوجوانی در مرکز نگهداری از بچه ها و نوجوانان معلول بی سرپرست به زندگی خود ادامه داده است و از مادرش خبر ندارد، اما همچنان پرقدرت ورزش را ادامه می دهد.

وقتی گفتند نمی توانی، اما توانستم

جرقه گرایش فربد به ورزش با تماشا هیکل ورزیده یک ورزشکار در خیابان زده شده است. او با یادآوری آن روز می گوید: یک بار در خیابان شخصی را دیدم که هیکل ورزیده و زیبایی داشت. در آن موقع من حدود 15 سال داشتم و دلم می خواست بدن من هم مانند آن شخص ورزیده گردد. در کنار مجموعه بهشت امام رضا (ع) یک باشگاه بدنسازی وجود داشت. پیش خودم گفتم بد نیست یک سر به این باشگاه بزنم. در کمال ناباوری در آنجا با چند نفر از ورزشکاران سرشناس که از قهرمان های بدنسازی بودند آشنا شدم و با آن ها عکس یادگاری گرفتم.

او می افزاید: کم کم به این رشته ورزشی علاقه مند شدم و تصمیم گرفتم تمرین بدنسازی را آغاز کنم که مدیر باشگاه به من گفت: با توجه به شرایط جسمانی خاص و محدودیتی که داری نمی توانی در این باشگاه ورزش کنی. اگر برای شما اتفاقی بیفتد، برایم دردسر درست می گردد. با شنیدن این حرف خیلی توی ذوقم خورد و ناراحت شدم در واقع این مربی خیلی راحت فعل نتوانستن را برای من صرف کرد.

فرشته نجات

شنیدن صحبت های آن مربی، موجب دلسردی فربد نشده و او راهش را با جدیت ادامه داده است. فربد هر روز برای تماشای تمرین دوستانش به آن باشگاه رفته و در همین رفت وآمد ها با مربی دیگری آشنا شده که آن مربی حاضر شده با فربد تمرین کند و او را داخل باشگاه ببرد.

فربد از آن مربی به عنوان فرشته نجات یاد می نماید و ادامه می دهد: آن مربی که باید نامش را فرشته نجات بگذارم به من گفت: فربد هر کسی به تو گفت نمی توانی هرگز باور نکن. اینجا بود که دلم قرص شد و وجودم مملو از انگیزه. در آن موقع 15 ساله بودم و تا قبل از آشنایی با آن مربی، سرگرمیی ورزش می کردم، اما بعد از گذشت چند وقت بدنسازی را به صورت حرفه ای دنبال کردم. می خواستم به همه جهان ثابت کنم هر کسی با هر شرایط جسمانی می تواند ورزش کند و پیروز گردد.

ساخت ابزاری که عصای دستم شد

با توجه به شرایط جسمانی فربد استفاده از ابزار ها و وسایل ورزش بدنسازی و پرورش اندام برایش سخت بوده است. او که از ناحیه دست و پا معلول است هر دو پایش حالت پرانتزی شدید داشته، تا به امروز چند عمل جراحی انجام داده است تا شرایط پاهایش بهبود یابد. دستان او کوتاه است به حدی که انگشتان دستش در نزدیک کتفش قرار گرفته است.

همین شرایط کافی بوده تا فربد هرگز سمت ورزش نرود، اما به یاری مربی خود توانسته بر این مسائل غلبه کند. او با لبخند از وسایلی که برای بدنسازی استفاده نموده است می گوید: به یاری مربی ام چند وسیله درست کردم که عصای دستم شوند. مثل طناب، بند لیفت که بتوانم با توجه به شرایط خودم از آن ها استفاده کنم که خوشبختانه خیلی به کارم آمد. در حال حاضر بیش از 4 سال است که به صورت حرفه ای بدنسازی انجام می دهم.

یاری مربی معلولان

نخستین روزی که تمرین بدنسازی را آغاز کرد حتی نمی توانست یک دمبل 2 کیلوگرمی را بلند کند، اما حالا 130 کیلو گرم وزنه را به راحتی بلند می نماید. به قول خودش بدنش جان نداشته، اما با عزم و اراده ای که داشته پا به پای مربی تمرین نموده و به نتیجه رسیده است. در حال حاضر فربد در مجموعه بهشت امام رضا (ع) زندگی را می گذراند، اما در باشگاه بدنسازی مجموعه یاری مربی جوانان و نوجوانانی است که شرایط مشابه خودش دارند و معلول هستند.

البته ناگفته نماند بعضی از افرادی که شرایط عادی دارند هم از فربد در زمینه ورزش مشاوره می گیرند و طبق تمرین های او پیش می فرایند. قرار بود سال گذشته فربد در مسابقات پاورلیفتینگ شرکت کند که میسر نشد.

او اضافه می نماید: وقتی مدیران مجموعه بهشت امام رضا (ع) علاقه من و سایر معلولان اینجا را تماشاد برای ما باشگاه مجهزی در همین مجموعه ایجاد کردند که به خاطر این اقدام همواره دعاگویشان هستیم. مدیران این مجموعه من و امثال من را باور و به ما اعتماد کردند. در این مجموعه همه دستگاه ها حرفه ای و متناسب با شرایط معلولان تعبیه شده است. شاید بهتر است بگویم اینجا حضور معلولان در باشگاه جدی گرفت می گردد و کسی ورزش کردن معلولان را مسخره نمی نماید.

معلولان الگو دیگران می شوند

روحیه شادی دارد و در فضای مجازی بسیار فعل است. او در سال ها درسش را ادامه داده و پیروز شده است دیپلم کامپیوتر بگیرد و میخواهد ادامه تحصیل بدهد.

فربد می گوید: در حال حاضر ورزش برایم اولویت است و به آن به عنوان سرگرمی نگاه می کنم تا بتوانم لذت ببرم. قصد دارم در دوره های تخصصی و پیشرفته مربی گری بدنسازی شرکت کنم. به معلولان توصیه می کنم؛ ابتدا خودشان را بشناسند و ببینند از انجام چه کاری لذت می برند. قطعاً اگر در جهت درست قدم بردارند الگو دیگران می شوند و یقین داشته باشند خداوند به موقع هر کاری را برای بنده اش میسر می نماید.