فیروزمندی: شیشلیک و بی همه چیز بیشترین اقبال جشنواره امسال را داشتند - نکته های خرید

به گزارش نکته های خرید، فیروزمندی گفت: اقبال مردم و فروش بلیط ها حاکی از توجه بیشتر به چند فیلم است که می توانند نامزد سیمرغ باشند.

به گزارش گروه فرهنگی نکته های خرید، هادی فیروزمندی که بخش اخبار جشنواره را در برنامه سودای سیمرغ رادیو گفتگو برعهده دارد، گفت: تقریبا در ده روز جشنواره دو بار تمام فیلم ها به نمایش در می آید واین فرصتی است تا علاقه مندان بتوانند به طورکامل بیننده فیلم های جشنواره باشند.

وی در اولین روز از اکران فیلم ها به تماشای دو فیلم ابلق و تک تیر انداز نشسته و درخصوص آن ها بیان داشت: تک تیرانداز فیلمی است که مخاطب عام را حوزه دفاع مقدس راضی می کند، موضوعی جذاب دارد و در حوزه دفاع مقدس اثری متفاوت است، همچنین نرگس آبیار نیز در فلم ابلق اثری متفاوت از دیگر آثارش ساخته و تماشای آن تجربه جالبی است، برای یک زن که در حاشیه شهری بزرگ با همسر و فرزندش زندگی می کند، ماجرایی رقم می خورد. جنس منطقه پایین است و یک جنس کاراکتر هایی درواقع لاتی وخشونت دارد.

فیروزمندی با اشاره به استقبال از جشنواره فیلم فجر گفت: نکته جالب توجه راجع به سینما های مردمی این است که تا الان 55000 بلیط مردمی فروش رفته و پیشتاز فروش فیلم های جشنواره هم شیشلیک محمدحسین مهدویان و فیلم بی همه چیز محسن قرایی بوده است. همچنین ابلق نرگس ابیار نیز استقبال خوبی داشته و همه بلیط ها فروش رفته است.

وی ادامه داد: سینما های کوروش آزادی وایران مال از جمله سینما های شلوغ جشنواره هستند هرچند امسال سانس فوق العاده نیست، اما با توجه به استقبال از جشنواره، سینما پردیس به تهران اضافه شده است.

فیروزمندی درخصوص اهمیت آرای مردمی وسازوکار آن توضیح داد: آرای مردمی باید توسط سمفا ونظارت خانه سینما با سازکار فروش انلاین پیش برود، حتی اگر بلیط ها بخواهد ابطال گردد، نهایتا فیلم ها بالا می ایند و به 5 فیلم می رسد و در نهایت 3 فیلم گزینه های این بخش است با سازکاری که توسط سمفا چیده شده این امکان دارد ارا مردمی به صورت کشوری برگزارگردد.

وی در پایان گفت: سینما های شهرستان ها جشنواره را از 15 بهمن آغاز خواهند کرد و 30 استان کشور با حضور ناظران وزارت فرهنگ و ارشاد اکران فیلم های جشنواره را دارند.

**** رمانتیسم عماد وطوبی نه بی همه چیز آری

دکتر زهرا محمودی، مدرس دانشگاه و پژوهشگرحوزه هنر و رسانه در برنامه سودای سیمرغ رادیو گفتگو درباره برگزار جشنواره فیلم فجر و ویژگی های آن عنوان نمود: هرچند تاکید بر سلامت مردم باعث شد تا در این جشنوره محدودیت حضور مردمی داشته باشیم، اما حضور رسانه ها جدی ترین اتفاق در جشنواره های فجر است ما کارناوال نداریم.

این مدرس دانشگاه درارتباط با تفاوت های این جشنواره با دوره های قبلی گفت: یک تفاوتی که امسال با سال های قبل به لحاظ بصری دارد خاصیت چشم هاست همه ما ماسک به صورت داریم وتلاش می کنیم که با چشم ودستهایمان صحبت کنیم و چقدرداستان پررنگ می گردد، بازیگر ها وقتی حسی بازی کنند با چشم هایشان لبخند میزنند و بدون کلام با چشم ها ارتباط بر قرار می کنند.

محمودی درارتباط با فیلم رمانتیسم عماد وطوبی کاوه صباغ زاده خاطر نشان کرد: این اثر در ستایش خانواده است و بر تحکیم آن اصرار دارد، فیلم بیشتر تصویری بود ضمن اینکه موافق این فیلم هاهستم، اما موضوع و پیام جدیدی نداشت، زندگی زناشویی گفتگو های ملموس است، گره خیلی ساده بود، در حالی که شان خانواده های ایرانی فیلمی خوش ساخت تر را می طلبید، در این اثربه رنگ های کروماتیک به شکل بصری توجه زیادی نشده است، حضور یک قاب بصری به علم گروهی اعم از کارگردان، تصویر بردار تا نویسنده فیلمنامه نیاز دارد.

این مدرس دانشگاه و پژوهشگرحوزه هنر و رسانه به توضیح درباره فیلم بی همه چیز نیز پرداخت و گفت: بعضی از فیلم ها حرف های زیادی برای گفتن دارند؛ بی همه چیز کارگردان هوشمندی دارد که می تواند دوپهلو حرف بزند و کشش ایجاد کند، فیلم به شدت درام کامل است، به غیر از قصه، ژانر و فضا، عناصر جذاب دیگری هم برای تماشا در فیلم بی همه چیز می گردد پیدا کرد، تعلیق ها وگره ها، رنگ ها، شخصیت پردازی ها همه در کنار هم یک درام کامل را نشان می دهد.

وی افزود: داستان فیلم بی همه چیز برگرفته از ملاقات با بانوی سالخورده نمایشنامه معروف فریدریش دورنمات است که به دلیل چند اجرای به یادماندنی، در ایران نیز محبوبیت ویژه ای دارد. در اصل نمایشنامه، زنی متمول به شهر کوچک محل زادگاهش برمی گردد تا از عشق سال های دور خود انتقام بگیرد؛ مرد معتمد و محترم شهر. زن اعلام می کند که در ازای به قتل رساندن مرد، حاضر است پول کلانی را به مردم شهر اهدا کند. در فاصله ای کوتاه رفتار مردم تحت تأثیر این پیشنهاد با مرد تغییر می کند، حالا ظاهراً این طرح قصه که در متن اصلی مایه های کمدی پررنگی دارد، در فیلم بی همه چیز در قالب یک درام تاریخی و در بستری بومی بازآفرینی شده است. ساخته شدن چنین فیلمی در سینمای ایران که همه به دنبال پروژه های بی دردسر کوچک و شهری می گردند، در نوع خودش شجاعانه و جسورانه است.