ناسا مشکل وویجر 1 را از میلیاردها کیلومتر دورتر رفع کرد - نکته های خرید

به گزارش نکته های خرید، در حالی که هنوز دلیل تصمیم غیرمنتظره کاوشگر وویجر 1 در فضای میان ستاره ای تعیین نیست، دانشمندان پس از چند ماه پیروز شدند ارتباطات فضاپیما را به شرایط عادی بازگرداند.

کاوشگر فضایی وویجر 1 در سپتامبر 1977 میلادی از زمین پرتاب شد و اکنون با حدود 23.5 میلیارد کیلومتر فاصله از خانه خود، سفرش همچنان ادامه دارد. اما با وجود این فاصله شگفت انگیز، دانشمندان ناسا به تازگی پیروز شدند از راه دور یک عملیات تعمیراتی را روی این فضاپیما انجام دهند.

از ماه می بود که کاوشگر وویجر 1 آغاز به ارسال اطلاعات ناقصی از سامانه کنترل و توصیف جهت گیری (AACS) خود کرد. این سیستم هدف گیری درست آنتن کاوشگر به سمت زمین را تضمین می نماید.

اگرچه دیگر بخش های کاوشگر به رفتار عادی خود ادامه دادند، اما اطلاعاتی که وویجر 1 درباره سلامت و فعالیت های خود به زمین می فرستاد، منطقی نبود. اکنون اما با یک جایگزینی در شیوه ارسال داده ها، این مشکل برطرف شده است.

سوزان داد (Suzanne Dodd) مدیر پروژه وویجر در آزمایشگاه پیشرانش جت (JPL) ناسا در کالیفرنیا درباره این فرایند برطرف نقص گفت: خوشحالیم که مجددا تله متری را بازگرداندیم.

دانشمندان متوجه شدند فضاپیما انتقال داده ها را به وسیله کامپیوتری انجام داده که سال ها پیش فعالیت رسمی آن متوقف شده است. بدین ترتیب تیم ناسا به وویجر 1 دستور داد تا دوباره از کامپیوتر مناسب برای ارتباطات استفاده کند.

اما چیزی که هنوز معین نیست، این است که چرا وویجر 1 تصمیم به تغییر شیوه ارسال داده ها به سیاره اصلی خود گرفته است. محتمل ترین شرح، دستور نادرستی است که از جای دیگری در سیستم های الکترونیکی کاوشگر فراوری و فرستاده شده است.

این موضوع، به نوبه خود نشان می دهد که مشکل دیگری هم در جای دیگری وجود دارد، زیرا اساسا این سوییچ بین رایانه ها، برای همین شرایط درنظر گرفته شده است. با این حال، تیم وویجر 1 مطمئن است که سلامت طولانی مدت فضاپیما در خطر نیست.

داد در این رابطه اظهار داشت: ما با بازخوانی کامل حافظه AACS همه فعالیت های کاوشگر را آنالیز می کنیم. این کار یاری می نماید تا در وهله نخست، مسئله ای را که باعث ایجاد نقص در تله متری شده است، تشخیص دهیم.

وویجر 1 و وویجر 2 که یک ماه زودتر از دوقلوی شماره 1 خود به فضا پرتاب شد، در 45 سال گذشته به مقدار ای سفر نموده اند که هر دو اکنون هر فراتر از نقطه ای هستند که به عنوان توقف خورشیدی یا هلیوپاز (Heliopause) شناخته می گردد.

در این منطقه دیگر نمی توان بادهای خورشیدی را احساس کرد و فضا رسما به عنوان فضای میان ستاره ای شناخته می گردد.

با وجود اینکه وویجر 1 در زمان رسیدن به هلیوپاز بعضی از سیستم های خود را خاموش کرد و بعضی از عملنمودهای خود را هم از دست داد و وویجر 2 هم به فرآیند عیب یابی احتیاج پیدا کرد، اما هر دو کاوشگر همچنان فرایند مأموریت خود را به زمین گزارش می دهند، حتی با اینکه ممکن است فرایند انتقال یک پیغام حدود دو روز طول بکشد.

این فضاپیما تصاویری را از نزدیکی مشتری، زحل، اورانوس، نپتون و پلوتو ارسال نموده است و در سال های اخیر هم به ثبت و تجزیه وتحلیل تجربیات عجیب و شگفت انگیز خود در فضا ادامه داده است.

وویجر 1 هنوز وارد حالت ایمن نشده است و این نشان می دهد که فضاپیما هیچ مسئله ای را تشخیص نمی دهد و سیگنال آن ضعیف نشده است. همه چیز خوب است و می تواند برای سال های طولانی به گزارش خود ادامه دهد.

مدیر پروژه وویجر تأکید کرد: ما محتاطانه خوشبین هستیم، اما هنوز باید آنالیز بیشتری انجام دهیم.

عکس کاور: طرحی گرافیکی از کاوشگر وویجر 1 در فضای میان ستاره ای

Credit: NASA/JPL-Caltech

منبع: Science Alert