نیمۀ قرن؛ خانه ای مدرن با راز هایی اهریمنی - نکته های خرید

به گزارش نکته های خرید، مکان ها و خانه های تسخیر شده یکی از عناصر تقریبا ثابت فیلم های ژانر ترسناک هستند. از ابتدای همین سال جاری تا الان چند فیلم و سریال داشتیم که محور اصلی داستانشان یک خانۀ تسخیر شده بود؛ از این بین می گردد به سریال دختر قبلی و استاپ موشن تحسین شدۀ خانه اشاره نمود. فیلم نیمۀ قرن هم دقیقا همان مضمون و همان حال و هوا را دارد و از این جهت این یک داستان تکراری و کلیشه ای است. اما در عین حال نقاط قوتی هم در فیلم وجود دارد که آن را به یک اثر سرگرم کننده تبدیل می نماید.

به گزارش نکته های خرید؛ داستان فیلم دربارۀ زن و شوهری به نام های آلیس (چلسی گیلیگان) و تام (شین وست) است که برای گذراندن تعطیلاتشان یک خانۀ گرانقیمت را اجاره نموده اند. این خانه در نیمۀ قرن بیستم به وسیله معمار مشهوری به نام فردریک بنر (استیفن لانگ) ساخته شده است. در اولین سکانس فیلم ما صحنه ای مربوط به گذشتۀ این خانه را در همان اوایل ساخته شدنش می بینیم. در این سکانس می بینیم که یک زن و شوهر جوان خانه را اجاره نموده اند، اما خود بنر وارد خانه می گردد و مرد را می کشد.

زمانی که تام و آلیس خانه را اجاره می نمایند سال هاست که بنر ظاهرا از جهان رفته، اما از همان ابتدا ما سایۀ حضور شوم و ترسناک او را در این خانه احساس می کنیم. آلیس پزشک اورژانس است و باید شب را در بیمارستان بگذراند. تام در خانه تنها می ماند و با راز های تاریک و هراس آور خانه رو به رو می گردد. آن کسی که این راز ها را با تام در میان می گذارد روح همان زنی است که در ابتدای فیلم شوهرش کشته شده بود.

یکی از نقاط قوت فیلم این است که بر خلاف بیشتر فیلم های مربوط به خانۀ تسخیر شده، خانۀ این فیلم یک عمارت قدیمی مثل قصر دراکولا نیست بلکه خانه ای مدرن است که در قرن بیستم ساخته شده و به جای راهرو ها و دالان های تنگ و تاریک، اتاق هایی کاملا دل باز با نمای شیشه ای دارد. هنر کارگردان و فیلمبردار این بوده که همین معماری مدرن پر از شیشه را به بستری مناسب و باورپذیر برای داستان هراس آور فیلم تبدیل نموده اند.

شیوۀ روایت فیلم هم به خصوص در نیمۀ ابتدایی اش طوری است که کشش زیادی برای مخاطب ایجاد می نماید. ما می فهمیم که بنر عضو یک جور فرقۀ اهریمنی بوده که برای دست پیدا کردن به جاودانگی کوشش می نموده اند و کشته شدن مستاجران این خانه هم با این قضیه بی ارتباط نیست. معما های فیلم نسبتا خوب و مجذوب کننده از کار درآمده اند و انتها بندی فیلم هم تا حدی غیرمنتظره و غیر قابل پیش بینی است.

اما شاید یکی از اشکالات فیلم این باشد که بین چند مضمون متفاوت سرگردان مانده و نتوانسته به شکل رضایت بخشی آن ها را با هم ترکیب کند. از این جهت فیلم تا حدی نامنسجم و تکه پاره به نظر می رسد و این عدم تمرکز باعث شده که هیچکدام از مضامین فیلم به اندازۀ کافی پرورده و پخته نباشند. در یک سوم آخر فیلم از خودمان می پرسیم که الان واقعا مضمون اصلی فیلم چیست؟ رابطۀ بین زنده ها و ارواح مردگان؟ فرقۀ اهریمنی فردریک بنر؟ نقائص معماری مدرن؟ یا حتی سرکوب زنان و سوءاستفاده از آن ها به وسیله مردها؟ همۀ این ها هست و نهایتا هیچکدام نیست.

این ضعف بزرگی است که سطح فیلم را به طور کلی پایین می آورد و آن را صرفا به یک تفریح یک ساعت و نیمه تبدیل می نماید که احتمالا چند ساعت بعد از دیدنش فراموشش می کنیم. اما در عین حال فضاسازی خوب و کشش معما ها باعث می شوند که فیلم حداقل در همین مدت زمان یک ساعت و نیمه بتواند مخاطبش را در پی خودش بکشاند و کسالت آور و ملال انگیز نگردد. این فیلم ماندگاری نیست، اما قطعا سرگرم نماینده و گاهی واقعا ترسناک است.

• کارگردان: سونیا اوهارا (Sonja OHara)
• نویسنده: مایک استرن (Mike Stern)
• بازیگران: شین وست (Shane West)، استیفن لانگ (Stephen Lang)، چلسی گیلیگان (ChelseaGilligan)