رمان قدری آسیب دیده تر مجموعه ای از تجربه های زیستی نویسنده است - نکته های خرید

به گزارش نکته های خرید ، به نقل از روابط عمومی مراکز فرهنگی هنری منطقه 8، ناهید کهنه چیان نویسنده کتاب قدری آسیب دیده تر در ابتدای این مراسم گفت: من سال ها به عنوان معلم مشغول خدمت بودم و به معلم بودنم افتخار می کنم چون از کودکی در ذات من بوده و از آنجا که به ادبیات علاقه داشتم دوست داشتم که بنویسم. در اول کار نویسندگی، شهامت این را که نوشته ام را در اختیار عموم بگذارم نداشتم تا اینکه به وسیله یکی از دوستانم قباد آذرآیین هدایت شدم و کارهای من را خواند و گفت که می توانم کارها را به چاپ برسانم و در اختیار عموم قرار بدم.

وی افزود: در ابتدا کارهایم را در ماه نامه های مختلف به چاپ رساندم تا اینکه اولین کتابم یعنی مجموعه داستان تهمینه در راه را نوشتم. آن کتاب بازخورد خوبی داشت و خوشبختانه همین طور تشویق شدم و تا امروز کارم را ادامه دادم.

این نویسنده در خصوص نگارش آخرین اثر خودش قدری آسیب دیده تر اعلام کرد: این کتاب برآمده از مجموعه ای از تجربه های زیستی است که خودم کسب کردم یا از دیگران شنیدم. کوشش کردم موضوعاتی را که مدام در فکرم هست و بهشان فکر می کنم را بنویسم؛ چراکه معتقدم باید چنین موضوعاتی را نوشت. کتاب قدری آسیب دیده تر در اصل دو داستان در یک اثر واحد است که به وسیله راوی به هم مرتبط می گردد.

سپس ناهید کهنه چیان بخش هایی از کتاب قدری آسیب دیده تر را برای مخاطبان خواند.

سخنران دوم نشست قباد آذرآیین درباره اهمیت این کتاب بیان کرد: ابتدا باید بگویم من ویراستار کتاب قدری آسیب دیده تر بودم و طبیعتا هوادار کتاب هستم. عنوان کتاب قدری آسیب دیده تر برگرفته از بخشی از کتاب نامه های کافکا به فلیسه است.

وی در پاسخ به این سوال که چه چیزی در این کتاب او را تحت تاثیر قرارداده بیان کرد: مهم ترین عامل برای یک نویسنده تجربه زیستی اوست، به همین علت است که بسیاری از نویسندگان آثار خود را در سنین بالا به انتشار می رسانند. سفرنامه ناصر خسرو در سنین پختگی نوشته شده یا کتاب کوری به وسیله ژوزه ساراماگو در پنجاه سالگی نوشته شده است. این است که جوانان عزیز برای چاپ و انتشار آثار خود نباید عجله ای داشته باشند و مدام در حال نوشتن باشند. در خصوص این کتاب هم همین طور تجربه زیستی نویسنده برای ویراستاری این کتاب من را تحت تاثیر قرار داد.

رمان همان زندگی است

در ادامه این مرنام شهلا آبنوس ضمن خوانش بخش کوتاهی از داستان اعلام کرد: کافی است ما با خواندن چند جمله اول داستان با یک پارادوکس روبرو شویم. در این قسمت آمده است که من از بچگی یاد گرفتم همواره باید دست رو روی زانوهای خودم بگذارم و بلند شوم ولی الان می بینم بی مایه فطیر است و باید در پی وکیل بروم.

وی بعلاوه ادامه داد: رمان به نسبت داستان گستردگی بیشتری دارد. با خودم فکر کردم که اگر این کتاب لایه های ادبی مختلفی نداشت من نام این کتاب را رمان نمی گذاشتم و می گفتم داستان بلند. سوال اصلی این است که چرا باید بگوییم رمان یا داستان بلند فرق دارد؟

وی افزود: رمان و داستان بلند متفاوت هستند و هر کدام جایگاه خود را دارد. اما علت فزونی رمان احتمالا این است که رمان همان زندگی است و چیزی به جز زندگی نیست. ما در داستان امکان ندارد خط و ربط فکری کسی را متوجه شویم یا راه چاره هایی به ما بدهد ولی رمان ظرافت و گستردگی زیادی دارد و به تمام این مطالب می پردازد. رمان قدری آسیب دیده تر یک رمان اجتماعی و سیاسی است و داستانی است که هم سرگرم کننده است و هم مسائل اجتماعی را با ظرافت بیان می نماید.